Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. An est aliquid, quod te sua sponte delectet? Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit. Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Ut pompa, ludis atque eius modi spectaculis teneantur ob eamque rem vel famem et sitim perferant? Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Duo Reges: constructio interrete. Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. An haec ab eo non dicuntur? Quid sequatur, quid repugnet, vident.
- Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit;
- De vacuitate doloris eadem sententia erit.
- An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse?
- Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur.
- Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum.
- Quid dubitas igitur mutare principia naturae?
Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant?
- Quare attende, quaeso.
- Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam;
- A mene tu?
- Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri.
- Qui convenit?
- Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia;
- Frater et T.
- In schola desinis.
- Sed haec omittamus;
- Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas?
- Negare non possum.
- Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere.
Utilitatis causa amicitia est quaesita. Quare attendo te studiose et, quaecumque rebus iis, de quibus hic sermo est, nomina inponis, memoriae mando; Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum;
Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; Quid, de quo nulla dissensio est? Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum.
Nam ceteris in rebus síve praetermissum sive ignoratum est quippiam, non plus incommodi est, quam quanti quaeque earum rerum est, in quibus neglectum est aliquíd.
Cum efficere non possit ut cuiquam, qui ipse sibi notus sit, hoc est qui suam naturam sensumque perspexerit, vacuitas doloris et voluptas idem esse videatur. Illa enim, quae sunt a nobis bona corporis numerata, complent ea quidem beatissimam vitam, sed ita, ut sine illis possit beata vita existere.